(Arif Gölge)

-------------------------------------------------------------

Bir Köy Var

 

Bir  köy var, hayalimde kalan

İlk nefesimle, temiz havasını soluduğum.

Ve, emekleyip yürüdüğüm,koşup yorulduğum

Haylazlıklarım, hayalimde kalan.

 

 

Bir köy var, hayalimde kalan,

İnsanları dost, sevgili, yaren ,eş

İnsanları dayı,emmi, teyze, kardeş

Güzel insanlar , hayalimde kalan.

 

Bir  köy var, hayalimde kalan

Uzun kış gecelerinde anlatılan masallar,

Çocuklar ne güzel düşlere dalar

Masallar, hayalimde kalan.

 

Bir  köy var, hayalimde kalan

Ağustos gecelerinde harman dövülürdü

Yazın güneşte terlenir, kışın keyfi sürülürdü

Tatlı yorgunluklar , hayalimde kalan.

 

Bir  köy var, hayalimde kalan,

İlkokul heyecanım,okuma şevkim,Ah ne çabuk geçen yıllar..

Köyüm ! İçimde sana doyamadığım hissi var,

İlkokulum,ilk öğretmenim, hayalimde kalan.

 

Bir köy var, hayalimde kalan

Çok şehirler gezsem de rüyamda o var,

Çünkü ondadır, Çocukluğumu aradığım sokaklar

Çocukluğum ,hayalimde kalan.

 

Bir  köy var, hayalimde kalan

Beşiğim, sofram, bağım bahçem, toprağım,

“Hacılar”hasretini ta yüreğimde yaşadığım,

Bir köy var, hayalimde kalan.

 

Mehmet AK

23 Mart 2009

-------------------------------------------------------------

Bir köyüm vardı, şu tepenin kucağında,

Etrafında rengârenk çiçekler açardı.

Ben doyamadım köyüme çocukluğumda,

Çamurlu sokaklarda çocuklar oynardı.

 

Ben doyamadım çocukluğumda köyüme,

Verdiler elime bir bavul,gittik gurbete,

Yıllarca hasret çeker dalardık derslerde

Gözlerim türkülerle beraber ağlardı.

 

Kelkit nazlı nazlı akardı ortasından,

Hiç biri kalmamış bizim çelik çomaktan.

Küçük küçük yuvalar kurardık çamurdan,

Körpe yüreklerimizde yarınlar vardı.

 

Ve… büyüklü küçüklü dalardık Kelkit’e

Uzanırdık sımsıcak kumlara güneşte.

O ne yanıştı sere serpe ,

Kavrulan derimizin yenisi çıkardı.

 

Ekinleri biçerdik, toplardık sapları,

Sütlü mısır kızartırdık akşamları.

Ekmekleri közde iyice ısıttık mı?

Soğanla yemenin tadı başka başkaydı.

 

Serin gecelerde gezerdik tarlalarda,

Küçük yüreğimde sevdalar koskoca.

Işıklar içimizde inat karanlığa,

Küçük yüreğimizde heyecan sarardı.

 

Köye hasret duygular içinde koskoca

Koştuğumu anıyorum şu sokaklarda.

Köyümü arzuluyorum akşam olunca,

Koşmak, gülmek, gerçek dostluklar orda kaldı.

 

Şu kıvrılan yoldan nice insanlar geçti

Sanki benim izlerim   de belliydi.

Yamaçta söylenen sanki anamdan mani

Anam sız gecelerden ağıtlarım vardı.

 

İşte kaçtığı tarla, mani söylediği,

Son nefesinde Hak, ye benmişim sevdiği

Uzat bana savuşalım, uzat elini

Geride… odası,beşiğim anılardı

 

 

Ben çocukluğumda daldım kendi köyüme

Sokaklar boş gözler bakmaz pencerelerde,

Ağlamak istiyorum bu akşam nedense,

Ve..yüreğim yanıyor,gençliğim ağladı.

 

O tatlı günlerden şimdi eser kalmadı,

Gök, salmış üstüne kara bulutlarını.

Yok olmuş küçüğe sevgi, büyüğe saygı.

Göç…İnsan gücümüz neden şehre kaydı?

 

Şimdi,gelen haberlerle avunuyoruz,

Ne var ne yok gibi sorular soruyoruz.

Yazık…Mutlu olduğumuzu sanıyoruz